Another month in Texas

We zitten alweer in november, nog één maandje en alles zal nog veel sneller gaan. Als ik nu terug kijk gaat het ook best snel, ook al zijn het nog steeds 70 daagjes voordat ik weer op Nederlandse bodem sta.

Ik hoop dat ik nu mijn echte diepte punt echt heb gehad, in de laatste week van oktober had ik mijn toppunt van heimwee. Ik geloof dat dit ook wel enigszins te merken was. Na deze week werd ik maandag ziek door een voedselvergiftiging. Ik zal ook nooit meer eten halen bij een tankstation en al helemaal nooit meer Amerikaanse hotdogs eten. Ik kan me niet herinneren dat ik me ooit zo beroerd heb gevoeld.

Gelukkig voel ik me nu ongeveer 4 dagen later weer helemaal mezelf! Dit moet ook wel want er is genoeg werk aan de winkel voor het onderzoek. Door een NO-GO voor mijn onderzoeksvoorstel heb ik al wat vertraging opgelopen. Daarnaast vindt mijn stage'begeleider'het ook niet echt nodig om een beetje op tijd terug te mailen of op een andere manier contact met mij op te nemen wat alles nog een beetje frustrerender maakte, zeker als je niet weet wat je fout hebt gedaan. Maar morgen is de deadline waarna ik ook hoop verder te kunnen met het onderzoek.

Naast het werk houdt ik natuurlijk ook nog wel tijd over die ik nog steeds zo goed mogelijk te besteden met shoppen, plaatsjes bezoeken en van het weer genieten. Daarnaast ben ik samen met Mariska naar Something Wicked geweest, een mega festival in Houston, waarbij alleen het naar binnen komen al een avontuur apart was. Het was echt een druk festival waar ik ook mijn ogen heb uitgekeken naar de kledingstijl van ALLE meiden die daar rond liepen. Een short en topje was al overdressed. Helaas is het weer de laatste weken een beetje minder geworden. Zeker vergeleken met september. Dit zien jullie natuurlijk niet op mijn foto's. Ik vind regen foto's ook niet zo interessant om er op te zetten, die heb je in Nederland ook!

Ook hier is nu de klok achteruit gegaan, wel een week later wat zorgde dat ik in ieder geval 1 week 'maar' 6 uur tijdsverschil had met Nederland. Helaas is het nu weer terug naar 7 uur en is het ook al donker aan het worden als ik klaar ben met werken.

Al met al kan ik nu wel zeggen dat ik steeds meer wen, eindelijk. Ook al heb ik weer een ander ritme dan dat ik gewild had. Ik heb nu inmiddels al 2 weken niet meer geturnd. De laatste training die ik wel deed ging goed, heel goed. Maar hier ben ik ook weer op z'n Marika's door de pijn heen gegaan, en wel de pijn in mijn pols. Heel dom, maar ik was zo blij dat het goed ging dat ik door wilde gaan. Helaas moest ik de consequencies bijna twee weken voelen. Daarna werd ik ziek waardoor ik weer een week van turnen miste. Hopelijk kom ik er nu weer bovenop en is mijn pols weer helemaal genezen als ik maandag weer vol goede moed naar de turnhal ga!

Ondanks dat ik iedereen nogsteeds heel erg mis zal ik het nog een paar maandjes moeten volhouden. But it will be closer and closer...

See yaa!
Liefs